Oficjalny portal Urzędu Gminy w Bytowie

Park Krajobrazowy "Dolina Słupi" został utworzony w 1981 roku i jest jednym z najstarszych parków krajobrazowych w Polsce. Powierzchnia jego wynosi 37.040 ha, a wraz ze swoją otuliną (strefą ochronną) - 83.170 ha, obejmuje obszar środkowego biegu rzeki Słupi wraz z dorzeczem od miejscowości Soszyca do drogi Krępa-Łosino. Teren parku został ukształtowany kilkanaście tysięcy lat temu w okresie topnienia północnoatlantyckiego lądolodu. Park ma silnie rozwiniętą sieć hydrograficzną z licznymi jeziorami (także lobeliowymi) i dopływami Słupi. Deniwelacje terenu wahają się od 20 - 220 m n.p.m., tworząc krajobraz o charakterze podgórskim z bogatą szatą roślinną, licznymi strumieniami i zbiornikami wodnymi. 72 % powierzchni parku stanowią lasy, natomiast pozostałe 28 % przypadają na jeziora, łąki i grunty orne, drogi i zabudowania. Przeważają bory sosnowe na równinach sandrowych, mniejsze powierzchnie porośnięte są lasami liściastymi, głównie buczynami na obszarach morenowych.

1 lipca 2010 r. decyzją uchwały Sejmiku Województwa Pomorskiego (Uchwała Nr 1185/XLVIII/10 z 31 maja 2010 r.), Park Krajobrazowy "Dolina Słupi" został włączony w skład Pomorskiego Zespołu Parków Krajobrazowych z siedzibą w Słupsku.

Na terenie parku występuje 26 gatunków roślin podlegających całkowitej ochronie. Gatunki reliktowe reprezentowane są m.in. przez bażynę czarną, bagno zwyczajne, grążel drobny i lobelię jeziorną. Występują tu wszystkie typy torfowisk tj. wysokie, przejściowe i niskie. Wiele jest gatunków grzybów w tym gatunki chronione (soplówka gałęzista, szmaciak gałęzisty i sromotnik bezwstydny). W granicach parku można spotkać również wiele gatunków zwierząt, w tym z gatunków leśnych: daniele, borsuki, kuny, gronostaje, wydry, łosie; z ptaków: derkacze, siewki, sowy błotne, żurawie, bociany czarne. Bogata sieć wodna parku stanowi o różnorodności ichtiofauny.

Ciekawostką parku jest system energetyczny Słupi. Na przełomie XIX i XX wieku na Słupi między miejscowościami Soszyca i Krzynia został utworzony system hydroenergetyczny, który obejmuje 4 elektrownie wodne i związane z nim jeziora zaporowe, kanały, podziemne sztolnie, zapory i budynki. Całość stanowi unikatowy w kraju zespół elektrowni wodnych, który pracuje nieprzerwanie blisko 100 lat.